Πέρασαν μήνες και παλεύω ακόμη,
Στην άγρια θάλασσα να βρω νησί
Άκουσα πάλι στα σκαλιά το βήμα σου
Όμως δεν ήσουν τελικά εσύ
Και σε θέλω…
Και σε θέλω…
Σαν λουλούδι που διψάει για μια σταλιά βροχή
Και σε θέλω
Ναι σε θέλω
Τι δε θα `δινα να σ’ είχα πάλι απ `την αρχή
Δε βρίσκω δύναμη από δω να φύγω
Για μένα ο δρόμος είναι πια κλειστός
Γύρω σκοτείνιασε μα εσύ δεν έρχεσαι
Να πλημμυρίσεις την καρδιά μου φως.
Και σε θέλω…
Και σε θέλω…
Σαν λουλούδι που διψάει για μια σταλιά βροχή
Και σε θέλω
Ναι σε θέλω
Τι δε θα `δινα να σ’ είχα πάλι απ `την αρχή
|
Pérasan mínes ke palevo akómi,
Stin ágria thálassa na vro nisí
Άkusa páli sta skaliá to víma su
Όmos den ísun teliká esí
Ke se thélo…
Ke se thélo…
San luludi pu dipsái gia mia staliá vrochí
Ke se thélo
Ne se thélo
Ti de tha `dina na s’ icha páli ap `tin archí
De vrísko dínami apó do na fígo
Gia ména o drómos ine pia klistós
Giro skotiniase ma esí den érchese
Na plimmirísis tin kardiá mu fos.
Ke se thélo…
Ke se thélo…
San luludi pu dipsái gia mia staliá vrochí
Ke se thélo
Ne se thélo
Ti de tha `dina na s’ icha páli ap `tin archí
|