Πίστεψες πως όταν μείνω μόνη
δε θα ’χω λόγο να υπάρχω στη ζωή
έφυγες όμως κι άλλη μέρα ξημερώνει
κι είπα μακάρι να μην είχαμε βρεθεί
Καλά που έφυγες και βρήκα την υγειά μου
πρώτη φορά νιώθω εμένα ν’αγαπώ
μετά από τόσα το χρωστούσα στην καρδιά μου
καλά που έφυγες και άρχισα να ζω
Πίστεψες πως δε θα σε ξεχάσω
και θα τρελαίνομαι για σένα μια ζωή
μα δε μου πήρε χρόνο να σε ξεπεράσω
κι αυτό ποτέ σου δε το είχες φανταστεί
Καλά που έφυγες και βρήκα την υγειά μου
πρώτη φορά νιώθω εμένα ν’αγαπώ
μετά από τόσα το χρωστούσα στην καρδιά μου
καλά που έφυγες και άρχισα να ζω
|
Pístepses pos ótan mino móni
de tha ’cho lógo na ipárcho sti zoí
éfiges ómos ki álli méra ksimeróni
ki ipa makári na min ichame vrethi
Kalá pu éfiges ke vríka tin igiá mu
próti forá niótho eména n’agapó
metá apó tósa to chrostusa stin kardiá mu
kalá pu éfiges ke árchisa na zo
Pístepses pos de tha se ksecháso
ke tha trelenome gia séna mia zoí
ma de mu píre chróno na se kseperáso
ki aftó poté su de to iches fantasti
Kalá pu éfiges ke vríka tin igiá mu
próti forá niótho eména n’agapó
metá apó tósa to chrostusa stin kardiá mu
kalá pu éfiges ke árchisa na zo
|