|
Όλο το βράδυ σαν σκυλί σε καρτερώ
Το ρημαγμένο μου κορμί να ζωντανέψεις
Κόντρα στο ψέμα μου παλεύω με τις λέξεις
εισ’ ένας διάβολος, είσ’ ένας διάβολος
Με την αγάπη μου σου κάπνισε να παίξεις
είσ’ ένας διάβολος που ροκανίζει το φτωχό μου το μυαλό
Σκαρφαλωμένη στο ψηλό σου το σκαμνί
το φιλντισένιο σου τσιγάρο σ’ ένα τάσι
σ’ όποιον νομίζεις πως μπορεί να σε χορτάσει
το μάτι παίζεις, το μάτι παίζεις
κι όταν στο σώμα σου γυμνός θα ξαποστάσει
Σαν αμαζόνα του λογχίζεις το κορμί
Ω! Πως φοβάμαι τον ψηλό με τα γυαλιά
Υπνωτισμένος σε κοιτούσε χίλια βράδια
Λεφτά και ρούχα ξεφορτώθηκε στα ζάρια
Για το χατήρι σου, για το χατίρι σου
Από τα κρύσταλλα του νου ως τα σκοτάδια
Απογειώθηκε και μπήκε σε τροχιά
Μα όμως πρόσεξε κι εσύ να μη βρεθείς
Στην εξορία που με δίκασες να ζήσω
Πόρτες θα κλείνουνε καθώς θα μένεις πίσω
Χωρίς αγάπη, χωρίς αγάπη
Τα ανεξίτηλα σημάδια σου θα σβήσω
Σα χαλικάκι μες στο ρεύμα θα χαθείς
|
Όlo to vrádi san skilí se karteró
To rimagméno mu kormí na zontanépsis
Kóntra sto pséma mu palevo me tis léksis
is’ énas diávolos, is’ énas diávolos
Me tin agápi mu su kápnise na peksis
is’ énas diávolos pu rokanízi to ftochó mu to mialó
Skarfaloméni sto psiló su to skamní
to filntisénio su tsigáro s’ éna tási
s’ ópion nomízis pos bori na se chortási
to máti pezis, to máti pezis
ki ótan sto sóma su gimnós tha ksapostási
San amazóna tu logchízis to kormí
O! Pos fováme ton psiló me ta gialiá
Ipnotisménos se kituse chília vrádia
Leftá ke rucha ksefortóthike sta zária
Gia to chatíri su, gia to chatíri su
Apó ta krístalla tu nu os ta skotádia
Apogióthike ke bíke se trochiá
Ma ómos prósekse ki esí na mi vrethis
Stin eksoría pu me díkases na zíso
Pórtes tha klinune kathós tha ménis píso
Chorís agápi, chorís agápi
Ta aneksítila simádia su tha svíso
Sa chalikáki mes sto revma tha chathis
|
