|
Καλημέρα μου λες με τα μάτια κλειστά
η ζωή σου περνά στον καθρέφτη μπροστά
το ρολόι κοιτάς και παθαίνεις αμόκ
με ρωτάς αν το τζιν που φοράς είναι ροκ
που φοράς είναι ροκ.
Ψάχνεις το κινητό που καλεί συνεχώς
η δική μας ζωή μια σκηνή προσεχώς
πάω κάτι να πω και μου λες γεια χαρά
δε με πήρες ποτέ φως μου στα σοβαρά.
Καλησπέρα μου λες με τα χείλη κλειστά
δοκιμάζεις κραγιόν στον καθρέφτη μπροστά
το ρολόι κοιτάς και βαριέσαι που ζεις
δεν μπορείς δυστυχώς αλλά πρέπει να βγεις
αλλά πρέπει να βγεις.
Σε κοιτάζώ και `γω μ’ ένα ύφος τρελού
μήπως κάτι σκεφτείς αλλά είσαι αλλού
πάω κάτι να πω πριν μου πεις γεια χαρά
μα σου γνέφω πικρά άσε άλλη φορά
άσε άλλη φορά.
|
Kaliméra mu les me ta mátia klistá
i zoí su perná ston kathréfti brostá
to rolói kitás ke pathenis amók
me rotás an to tzin pu forás ine rok
pu forás ine rok.
Psáchnis to kinitó pu kali sinechós
i dikí mas zoí mia skiní prosechós
páo káti na po ke mu les gia chará
de me píres poté fos mu sta sovará.
Kalispéra mu les me ta chili klistá
dokimázis kragión ston kathréfti brostá
to rolói kitás ke variése pu zis
den boris distichós allá prépi na vgis
allá prépi na vgis.
Se kitázó ke `go m’ éna ífos trelu
mípos káti skeftis allá ise allu
páo káti na po prin mu pis gia chará
ma su gnéfo pikrá áse álli forá
áse álli forá.
|
