Τη πίκρα έδεσες τώρα μαντήλι
για μιαν αγάπη που ’χει φύγει,
καυτό το δάκρυ σου πάνω στα χείλη
ο πόνος την καρδιά σου πνίγει.
Κάνε το δάκρυ σου φιλί
κάνε τον πόνο σου πουλί
κι ασ’ τονε να πετάξει.
Κι ενώ θα φεύγει μακριά
λιμάνι κάνε την καρδιά
να ‘ρθει η χαρά ν’ αράξει.
Λησμόνησε τη την αγάπη τώρα
μια και σε ξέχασε κι εκείνη,
θα ‘ρθει μια άλλη δυνατή σαν μπόρα
που την πληγή σου θα ξεπλύνει.
Κάνε το δάκρυ σου φιλί
κάνε τον πόνο σου πουλί
κι ασ’ τονε να πετάξει.
Κι ενώ θα φεύγει μακριά
λιμάνι κάνε την καρδιά
να ‘ρθει η χαρά ν’ αράξει.
|
Ti píkra édeses tóra mantíli
gia mian agápi pu ’chi fígi,
kaftó to dákri su páno sta chili
o pónos tin kardiá su pnígi.
Káne to dákri su filí
káne ton póno su pulí
ki as’ tone na petáksi.
Ki enó tha fevgi makriá
limáni káne tin kardiá
na ‘rthi i chará n’ aráksi.
Lismónise ti tin agápi tóra
mia ke se kséchase ki ekini,
tha ‘rthi mia álli dinatí san bóra
pu tin pligí su tha kseplíni.
Káne to dákri su filí
káne ton póno su pulí
ki as’ tone na petáksi.
Ki enó tha fevgi makriá
limáni káne tin kardiá
na ‘rthi i chará n’ aráksi.
|