Κανείς δε χάνεται
στο λέω να το ξέρεις
για όλους μένει μια πόρτα ανοιχτή.
Κι εγώ δεν πίστεψα
μακριά σου πως θα ζήσω
όμως λυπήθηκε το δάκρυ μου η ζωή
Με παρηγόρησε, άλλο μου γνώρισε
και σε τιμώρησε η ίδια η ζωή
Με παρηγόρησε, άλλο μου γνώρισε
κι έτσι μας χώρισε για πάντα η ζωή.
Κανείς δε χάνεται
κανέναν μη λυπάσαι
όλοι από κάπου θα πιαστούν και θα σωθούν
Κι εγώ μονάχη μου
είχα πει πως θα πεθάνω
όμως τα χείλη μου και πάλι τραγουδούν.
Με παρηγόρησε, άλλο μου γνώρισε
και σε τιμώρησε η ίδια η ζωή
Με παρηγόρησε, άλλο μου γνώρισε
κι έτσι μας χώρισε για πάντα η ζωή.
|
Kanis de chánete
sto léo na to kséris
gia ólus méni mia pórta anichtí.
Ki egó den pístepsa
makriá su pos tha zíso
ómos lipíthike to dákri mu i zoí
Me parigórise, állo mu gnórise
ke se timórise i ídia i zoí
Me parigórise, állo mu gnórise
ki étsi mas chórise gia pánta i zoí.
Kanis de chánete
kanénan mi lipáse
óli apó kápu tha piastun ke tha sothun
Ki egó monáchi mu
icha pi pos tha petháno
ómos ta chili mu ke páli tragudun.
Me parigórise, állo mu gnórise
ke se timórise i ídia i zoí
Me parigórise, állo mu gnórise
ki étsi mas chórise gia pánta i zoí.
|