|
Όταν κοιτώ τον ουρανό
Και βλέπω αυτό το γαλανό
Θυμάμαι εσένα
Κι είναι παράξενη χαρά
Να ‘χει η καρδιά σου δυο φτερά
Τόσο ανοιγμένα
Κι ό,τι τα μάτια μου κι αν δουν
Τριγύρω οι άνθρωποι ό,τι πουν
Δεν έχω θέμα
Με ποιο θυμό να παραβγώ
Τον κόσμο αγάπησα κι εγώ
Μ’ ένα σου βλέμμα
Είσαι τ’ αστέρι μου
Που πήγα και ζωγράφισα στο χέρι μου
Είσαι τ’ αστέρι μου
Πικρός είν’ ο χειμώνας καλοκαίρι μου
Κι αν έχει κίνηση πολλή
Κι είναι τ’ αμάξι απ΄ τη ζωή
Γεμάτο σκόνη
Η βόλτα μας η χθεσινή
Που νιώθω ακόμα ζωντανή
Μ’ απογειώνει
Είσαι τ’ αστέρι μου
Που πήγα και ζωγράφισα στο χέρι μου
Είσαι τ’ αστέρι μου
Πικρός είν’ ο χειμώνας καλοκαίρι μου
|
Όtan kitó ton uranó
Ke vlépo aftó to galanó
Thimáme eséna
Ki ine parákseni chará
Na ‘chi i kardiá su dio fterá
Tóso anigména
Ki ó,ti ta mátia mu ki an dun
Trigiro i ánthropi ó,ti pun
Den écho théma
Me pio thimó na paravgó
Ton kósmo agápisa ki egó
M’ éna su vlémma
Ise t’ astéri mu
Pu píga ke zográfisa sto chéri mu
Ise t’ astéri mu
Pikrós in’ o chimónas kalokeri mu
Ki an échi kínisi pollí
Ki ine t’ amáksi ap΄ ti zoí
Gemáto skóni
I vólta mas i chthesiní
Pu niótho akóma zontaní
M’ apogióni
Ise t’ astéri mu
Pu píga ke zográfisa sto chéri mu
Ise t’ astéri mu
Pikrós in’ o chimónas kalokeri mu
|
