Καράβι καραβάκι
που πας γιαλό γιαλό
της θάλασσας οι δράκοι
δεν είναι για καλό.
Τα κύματα θεριεύουν
χτυπάν την πλώρη σου,
το ξάρτι ζηλεύουν
κορμί κυπαρισσιού.
Δεμένο στο κορμί σου
κλωνάρι από κισσό
με πήρε το φιλί σου
για την παράδεισο.
Φτερά για να φτερώσω
για να βγω απ΄ το βυθό,
δε θέλω να γλιτώσω
δε θέλω να σωθώ.
Το βλέπω που με σέρνει
γλυκόπιοτο κρασί
η αγάπη που με δένει
με πάει στην κόλαση.
|
Karávi karaváki
pu pas gialó gialó
tis thálassas i dráki
den ine gia kaló.
Ta kímata therievun
chtipán tin plóri su,
to ksárti zilevun
kormí kiparissiu.
Deméno sto kormí su
klonári apó kissó
me píre to filí su
gia tin parádiso.
Fterá gia na fteróso
gia na vgo ap΄ to vithó,
de thélo na glitóso
de thélo na sothó.
To vlépo pu me sérni
glikópioto krasí
i agápi pu me déni
me pái stin kólasi.
|