Δε σου χρεώνω τίποτα
γι’ αυτό μην έχεις τύψεις
μα όταν θα φύγεις μάτια μου
την πόρτα μου θα κλείσεις.
Δε θα σου κάνω εγώ σκηνή
και θα σου εξηγήσω
γιατί από σένα τίποτα
δε θέλω να κρατήσω.
Γιατί το κάθε σου φιλί
για μένα ήταν μαχαίρι
που στην καρδιά μου κάρφωνε
κάποιο μοβόρο χέρι.
Γιατί η κάθε σου ματιά
για μένα ήταν δίκη
που όσα κι αν είχα άλλοθι
γινόταν καταδίκη.
Δε σου χρωστάω τίποτα
όλα είναι μοιρασμένα
εγώ δε σου `κρυψα ποτέ
τι ήσουνα για μένα.
Ξέρω, δεν είναι εύκολο
όμως θα προσπαθήσω
τα μάγια που μου έκανες
για πάντα να τα λύσω.
|
De su chreóno típota
gi’ aftó min échis típsis
ma ótan tha fígis mátia mu
tin pórta mu tha klisis.
De tha su káno egó skiní
ke tha su eksigíso
giatí apó séna típota
de thélo na kratíso.
Giatí to káthe su filí
gia ména ítan macheri
pu stin kardiá mu kárfone
kápio movóro chéri.
Giatí i káthe su matiá
gia ména ítan díki
pu ósa ki an icha állothi
ginótan katadíki.
De su chrostáo típota
óla ine mirasména
egó de su `kripsa poté
ti ísuna gia ména.
Kséro, den ine efkolo
ómos tha prospathíso
ta mágia pu mu ékanes
gia pánta na ta líso.
|