Έχω αρχίσει να θυμάμαι όλα εκείνα που φοβήθηκα στο χθες
έχω αρχίσει να ξεχνάω τις δικές μας, τις ωραίες μας στιγμές.
Όταν έσκυβες στον ώμο και μου γέμιζες τη νύχτα με φιλιά
όταν κοίταζες με τρόμο και σου χάριζα ξανά μια αγκαλιά.
Μαγικές ιστορίες, παραμύθια κι άλλα τόσα μυστικά
είναι μέσα στην ψυχή σου μονοπάτια που δεν βγάζουν πουθενά.
Κι έφυγες μες στη βροχή, δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί
Κι έφυγες μες στη βροχή, δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί
Κάθε που γυρνάω πίσω βλέπω το χαμόγελό σου να ξυπνά
από το δικό μου ύπνο μέσα σ’ όνειρα βγαλμένα απ’ τα παλιά.
Μες στο βλέμμα σου ένας ήλιος με ταξίδευε σε χάδια σιωπηλά
μ’ ένα φως να με τυφλώνει, να μου καίει, να μου λιώνει τα φτερά.
Σφίξε μου ξανά το χέρι, δώσε μου πνοή για να την αρνηθώ
ίσως έτσι να ξανά βρω το μικρό μου, το χαμένο εαυτό
Κι έφυγες μες στη βροχή, δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί
Κι έμεινε μία πνοή μία νύχτα σκοτεινή, ένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή
Η αγάπη μας πεθαίνει, ξεψυχάει σ’ ένα γκρίζο ουρανό
μια φωτιά που αργοσβήνει, μιαν αλήθεια που δεν μπόρεσα να πω
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί
ένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή
κι έμεινε μία πνοή, μία νύχτα σκοτεινή
ένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί
ένα φως απ’ τη δική σου τη μορφή
Κι έφυγες μες στη βροχή δε θα ψάξω το γιατί, το γιατί.
|
Έcho archísi na thimáme óla ekina pu fovíthika sto chthes
écho archísi na ksechnáo tis dikés mas, tis orees mas stigmés.
Όtan éskives ston ómo ke mu gémizes ti níchta me filiá
ótan kitazes me trómo ke su cháriza ksaná mia agkaliá.
Magikés istoríes, paramíthia ki álla tósa mistiká
ine mésa stin psichí su monopátia pu den vgázun puthená.
Ki éfiges mes sti vrochí, de tha psákso to giatí, to giatí
Ki éfiges mes sti vrochí, de tha psákso to giatí, to giatí
Káthe pu girnáo píso vlépo to chamógeló su na ksipná
apó to dikó mu ípno mésa s’ ónira vgalména ap’ ta paliá.
Mes sto vlémma su énas ílios me taksídeve se chádia siopilá
m’ éna fos na me tiflóni, na mu kei, na mu lióni ta fterá.
Sfíkse mu ksaná to chéri, dóse mu pnoí gia na tin arnithó
ísos étsi na ksaná vro to mikró mu, to chaméno eaftó
Ki éfiges mes sti vrochí, de tha psákso to giatí, to giatí
Ki émine mía pnoí mía níchta skotiní, éna fos ap’ ti dikí su ti morfí
I agápi mas petheni, ksepsichái s’ éna gkrízo uranó
mia fotiá pu argosvíni, mian alíthia pu den bóresa na po
Ki éfiges mes sti vrochí de tha psákso to giatí
éna fos ap’ ti dikí su ti morfí
ki émine mía pnoí, mía níchta skotiní
éna fos ap’ ti dikí su ti morfí
Ki éfiges mes sti vrochí de tha psákso to giatí
éna fos ap’ ti dikí su ti morfí
Ki éfiges mes sti vrochí de tha psákso to giatí, to giatí.
|