Ο τόπος θέλω
κι ο χρόνος πονάω
η μέρα αντέχω
κι η νύχτα ζητάω
Ο κόσμος ολόκληρος
μονάχα τ’ όνομά σου
ανάγκη μιας ζωής
να μπαίνω στ’ άγγιγμά σου
Έλα ακόμη μια φορά
έλα στο τώρα στο μετά
εκρήξεις του νου
εκρήξεις κορμιού
να γίνουνε ένα
Ο τόπος υπάρχω
κι ο χρόνος γνωρίζω
η μέρα θυμάμαι
κι η νύχτα δακρύζω
|
O tópos thélo
ki o chrónos ponáo
i méra antécho
ki i níchta zitáo
O kósmos olókliros
monácha t’ ónomá su
anágki mias zoís
na beno st’ ángigmá su
Έla akómi mia forá
éla sto tóra sto metá
ekríksis tu nu
ekríksis kormiu
na ginune éna
O tópos ipárcho
ki o chrónos gnorízo
i méra thimáme
ki i níchta dakrízo
|