Έχω ιδεί πολλές σουλτάνες
ξακουστές στην ομορφιά
μα εσύ σκλαβώνεις κόσμο
κατσιβέλα μου γλυκιά.
Όταν βάνεις το τσεμπέρι
το γαρίφαλο στ’ αυτί
τρέμει ο ουρανός να πέσει
με τ αστέρια του μαζί.
Έλα, έλα, έλα, έλα,
όμορφή μου κατσιβέλα.
Όμορφή μου κατσιβέλα
στο τσαντίρι σου μη πας
να σε χάσει, να σε χάσει,
ο τσιγγάνος π’ αγαπάς.
Το τσεμπέρι να πετάξεις
και μαζί μου να `ρθεις πια
και τα ρούχα σου ν’ αλλάξεις
για να γίνεις μια Ρωμιά.
|
Έcho idi pollés sultánes
ksakustés stin omorfiá
ma esí sklavónis kósmo
katsivéla mu glikiá.
Όtan vánis to tsebéri
to garífalo st’ aftí
trémi o uranós na pési
me t astéria tu mazí.
Έla, éla, éla, éla,
ómorfí mu katsivéla.
Όmorfí mu katsivéla
sto tsantíri su mi pas
na se chási, na se chási,
o tsingános p’ agapás.
To tsebéri na petáksis
ke mazí mu na `rthis pia
ke ta rucha su n’ alláksis
gia na ginis mia Romiá.
|