Τι παθαίνω τι όταν σε κοιτώ
τρέμει η καρδιά μου και δε σου μιλώ
χάνομαι χάνομαι κι όλα τα ξεχνώ
κι ότι λάθος έκανες σου το συγχωρώ
Κι αν δε μ’ αγαπάς σ’ αγαπώ εγώ
φτάνει η αγάπη μου και για μας τους δυο
κι αν δε μ’ αγαπάς σ’ αγαπώ εγώ
και να ζήσω χώρια σου τώρα δεν μπορώ
Τι παθαίνω τι μάτια μου γλυκά
θέλω να σ’ αφήσω όμως είν’ αργά
χάνομαι χάνομαι άλλο δεν βαστώ
όμως και να κάνω αλλιώς τώρα δεν μπορώ
Κι αν δε μ’ αγαπάς σ’ αγαπώ εγώ
φτάνει η αγάπη μου και για μας τους δυο
κι αν δε μ’ αγαπάς σ’ αγαπώ εγώ
και να ζήσω χώρια σου τώρα δεν μπορώ
|
Ti patheno ti ótan se kitó
trémi i kardiá mu ke de su miló
chánome chánome ki óla ta ksechnó
ki óti láthos ékanes su to sigchoró
Ki an de m’ agapás s’ agapó egó
ftáni i agápi mu ke gia mas tus dio
ki an de m’ agapás s’ agapó egó
ke na zíso chória su tóra den boró
Ti patheno ti mátia mu gliká
thélo na s’ afíso ómos in’ argá
chánome chánome állo den vastó
ómos ke na káno alliós tóra den boró
Ki an de m’ agapás s’ agapó egó
ftáni i agápi mu ke gia mas tus dio
ki an de m’ agapás s’ agapó egó
ke na zíso chória su tóra den boró
|