|
Πόσες φορές στη ζωή οι καρδιές δε λυγίσανε
βρήκαν τον τρόπο κι ανοίξανε δρόμο μπροστά
ξένες φωνές σ’ ένα τοίχο στο χτες με κολλήσανε
κι αν έχω χαθεί με σένα μαζί θα βγω ζωντανή
Κι ας σκοτώσουν το φεγγάρι
κι ας γκρεμίσουνε τη γη
δεν τους κάνω τη χάρη
φτάνει να ’μαστε μαζί
Κι ας πληγώσουν τα τραγούδια
που κρατήσαμε για μας
την ψυχή μου δε θ’ αγγίξουν
φτάνει εσύ να μ’ αγαπάς
να μ’ αγαπάς
Πόσες φορές βρήκα πόρτες κλειστές τα χαράματα
κι όλοι αυτοί που στα μάτια μου δείχνουν μικροί
ξύνουν πληγές μου παλιές και με παίρνουν τα κλάματα
αντέχω γιατί βαθιά στη ψυχή υπάρχεις εσύ
Κι ας σκοτώσουν το φεγγάρι
κι ας γκρεμίσουνε τη γη
δεν τους κάνω τη χάρη
φτάνει να ’μαστε μαζί
Κι ας πληγώσουν τα τραγούδια
που κρατήσαμε για μας
την ψυχή μου δε θ’ αγγίξουν
φτάνει εσύ να μ’ αγαπάς
να μ’ αγαπάς
|
Póses forés sti zoí i kardiés de ligisane
vríkan ton trópo ki aniksane drómo brostá
ksénes fonés s’ éna ticho sto chtes me kollísane
ki an écho chathi me séna mazí tha vgo zontaní
Ki as skotósun to fengári
ki as gkremísune ti gi
den tus káno ti chári
ftáni na ’maste mazí
Ki as pligósun ta tragudia
pu kratísame gia mas
tin psichí mu de th’ angiksun
ftáni esí na m’ agapás
na m’ agapás
Póses forés vríka pórtes klistés ta charámata
ki óli afti pu sta mátia mu dichnun mikri
ksínun pligés mu paliés ke me pernun ta klámata
antécho giatí vathiá sti psichí ipárchis esí
Ki as skotósun to fengári
ki as gkremísune ti gi
den tus káno ti chári
ftáni na ’maste mazí
Ki as pligósun ta tragudia
pu kratísame gia mas
tin psichí mu de th’ angiksun
ftáni esí na m’ agapás
na m’ agapás
|
