|
Μαζί σου ακροβατώ, τον κόσμο μου παγιδεύω,
σε όνειρα και ζωή εσύ μ’ οδηγείς.
Φεγγάρια αναπολώ και όνειρα αναμοχλεύω,
σενάριο σκοτεινό στο χορό της σιωπής.
Σπάω στην καταχνιά, μεθάω,
με τις σκιές παραμιλώ ν’ αποκαλυφθείς.
Κομμάτια, σπασμένα οράματα στα δικά σου μάτια.
Κομμάτια, σαν έρμαιο αφήνομαι σε χλωμά παλάτια.
Κομμάτια, δικός σου αιώνια θα σε ικετεύω.
Κομμάτια γίνομαι, μαζί σου πάντα κινδυνεύω.
Στο βλέμμα σου θα χαθώ, μαζί σου στην τρέλα οδεύω,
ανέφικτο όνειρο, μη μου αντισταθείς.
Με σένα θα ενωθώ, στο σώμα σου ταξιδεύω,
λαθραία μου αίσθηση στην καρδιά μου να μπεις.
Λιώνω στην ερημιά, ματώνω,
με τις σκιές παραμιλώ ν’ αποκαλυφθείς.
Κομμάτια, σπασμένα οράματα στα δικά σου μάτια.
Κομμάτια, σαν έρμαιο αφήνομαι σε χλωμά παλάτια.
Κομμάτια, δικός σου αιώνια θα σε ικετεύω.
Κομμάτια γίνομαι, μαζί σου πάντα κινδυνεύω.
|
Mazí su akrovató, ton kósmo mu pagidevo,
se ónira ke zoí esí m’ odigis.
Fengária anapoló ke ónira anamochlevo,
senário skotinó sto choró tis siopís.
Spáo stin katachniá, metháo,
me tis skiés paramiló n’ apokalifthis.
Kommátia, spasména orámata sta diká su mátia.
Kommátia, san érmeo afínome se chlomá palátia.
Kommátia, dikós su eónia tha se iketevo.
Kommátia ginome, mazí su pánta kindinevo.
Sto vlémma su tha chathó, mazí su stin tréla odevo,
anéfikto óniro, mi mu antistathis.
Me séna tha enothó, sto sóma su taksidevo,
lathrea mu esthisi stin kardiá mu na bis.
Lióno stin erimiá, matóno,
me tis skiés paramiló n’ apokalifthis.
Kommátia, spasména orámata sta diká su mátia.
Kommátia, san érmeo afínome se chlomá palátia.
Kommátia, dikós su eónia tha se iketevo.
Kommátia ginome, mazí su pánta kindinevo.
|
