Κλείσε τα βλέφαρα
όνειρα σου έφερα
έριξα δίχτυα χρυσά.
Έτοιμα τ’ άλογα,
ταξίδια παράλογα
κέντησα πάνω στη βραδιά.
Νύχτα μ’ αρώματα
και της γης τα χρώματα
σ’ ένα ιπτάμενο χαλί.
Σπίτια από ζάχαρη
σε μια χώρα διάφανη,
όμορφη νεράιδα σε καλεί.
Ξέχνα τους φόβους σου
δε θα `σαι μόνος σου
πάντα θα βρίσκομαι εδώ.
Πλάι μου ξάπλωσε
το χέρι μου κράτησε
πάντα θα βρίσκομαι εδώ.
Διώξε τα σύννεφα
όλα τα εφήμερα
σβήνουνε κάθε βραδιά.
Θηλιές στα πέρατα
για τ’ άγρια τέρατα,
έφερα ξύλινα σπαθιά.
Τ’ άσπρα σου φόρεσε
και για σένα χόρεψε
μέχρι να `ρθεί το πρωί.
Άγουρο στάχυ μου
ακριβό χρυσάφι μου
όνειρο είναι η ζωή.
Ξέχνα τους φόβους σου
δε θα `σαι μόνος σου
πάντα θα βρίσκομαι εδώ.
Πλάι μου ξάπλωσε
το χέρι μου κράτησε
πάντα θα βρίσκομαι εδώ.
|
Klise ta vléfara
ónira su éfera
ériksa díchtia chrisá.
Έtima t’ áloga,
taksídia paráloga
kéntisa páno sti vradiá.
Níchta m’ arómata
ke tis gis ta chrómata
s’ éna iptámeno chalí.
Spítia apó záchari
se mia chóra diáfani,
ómorfi neráida se kali.
Kséchna tus fóvus su
de tha `se mónos su
pánta tha vrískome edó.
Plái mu ksáplose
to chéri mu krátise
pánta tha vrískome edó.
Diókse ta sínnefa
óla ta efímera
svínune káthe vradiá.
Thiliés sta pérata
gia t’ ágria térata,
éfera ksílina spathiá.
T’ áspra su fórese
ke gia séna chórepse
méchri na `rthi to pri.
Άguro stáchi mu
akrivó chrisáfi mu
óniro ine i zoí.
Kséchna tus fóvus su
de tha `se mónos su
pánta tha vrískome edó.
Plái mu ksáplose
to chéri mu krátise
pánta tha vrískome edó.
|