Σ’ ένα φόντο μοναξιάς
Τα όνειρά μου τα σκορπάς
Σαν βεγγαλικά στη νύχτα
Και με τυραννάς
Και θυμώνω κι απορώ
Γιατί έφτασα ως εδώ
Τι καλό είχα δει από σένα
Για να σ’ αγαπώ
Κρίμα που σ’ αγάπησα
Κρίμα που σε λάτρεψα
Κρίμα για τον έρωτα
Που πλήρωσες με ψέματα
Κρίμα που σ’ αγάπησα
Κρίμα που σε λάτρεψα
Κρίμα που σε πίστεψα
Και την καρδιά μου λήστεψα
Τόσοι όρκοι σαν βροχή
Κι όλοι ψέμα έχουν βγει
Πίσω από ζημιές και λάθη
Ήσουνα εσύ
Κι αρρωσταίνω πιο πολύ
Και ραγίζω σαν γυαλί
Τη ζωή μου να περάσεις
Έγινε χαλί
Κρίμα που σ’ αγάπησα
Κρίμα που σε λάτρεψα
Κρίμα για τον έρωτα
Που πλήρωσες με ψέματα
Κρίμα που σ’ αγάπησα
Κρίμα που σε λάτρεψα
Κρίμα που σε πίστεψα
Και την καρδιά μου λήστεψα
|
S’ éna fónto monaksiás
Ta ónirá mu ta skorpás
San vengaliká sti níchta
Ke me tirannás
Ke thimóno ki aporó
Giatí éftasa os edó
Ti kaló icha di apó séna
Gia na s’ agapó
Kríma pu s’ agápisa
Kríma pu se látrepsa
Kríma gia ton érota
Pu plíroses me psémata
Kríma pu s’ agápisa
Kríma pu se látrepsa
Kríma pu se pístepsa
Ke tin kardiá mu lístepsa
Tósi órki san vrochí
Ki óli pséma échun vgi
Píso apó zimiés ke láthi
Ήsuna esí
Ki arrosteno pio polí
Ke ragizo san gialí
Ti zoí mu na perásis
Έgine chalí
Kríma pu s’ agápisa
Kríma pu se látrepsa
Kríma gia ton érota
Pu plíroses me psémata
Kríma pu s’ agápisa
Kríma pu se látrepsa
Kríma pu se pístepsa
Ke tin kardiá mu lístepsa
|