Εγώ για σένα μια ζωή σκορπάω
κι απ’ τα κομμάτια σου βρίσκω ουρανό
και της ψευτιάς σου το γυαλί το σπάω
μήπως και βγάλεις κάτι αληθινό
Κρίμα απ’ το κρίμα σου να χάνομαι για σένα
Θεό δεν έχεις δεν πιστεύεις σε κανένα
Κρίμα απ’ το κρίμα σου να χάνομαι για σένα
μα σ’ αγαπάω σ’ αγαπάω όσο κανένα
Εγώ για σένα στη φωτιά πατάω
κι από τις στάχτες βγαίνω ζωντανή
πικρόλογα που είπες τα πετάω
να βγει η κρυφή σου η ψυχή γυμνή
|
Egó gia séna mia zoí skorpáo
ki ap’ ta kommátia su vrísko uranó
ke tis pseftiás su to gialí to spáo
mípos ke vgális káti alithinó
Kríma ap’ to kríma su na chánome gia séna
Theó den échis den pistevis se kanéna
Kríma ap’ to kríma su na chánome gia séna
ma s’ agapáo s’ agapáo óso kanéna
Egó gia séna sti fotiá patáo
ki apó tis stáchtes vgeno zontaní
pikróloga pu ipes ta petáo
na vgi i krifí su i psichí gimní
|