Δε θυμάμαι τις μεγάλες στιγμές
μα μου λείπουν δίπλα οι μικρές οι χαρές μας
έχουν κάτι αιχμαλωτίσει απ’ αυτές
όλα εδώ γύρω, προβάλλουν λες τις σκιές μας
Τρέχω σε λεωφόρους μακρινές σε τοπία καμένα
κι είν’ τα δέντρα γυμνά σαν προσευχές
από τα δάκρυα πλυμένα
Ξέχνα, ξέχνα, πάρε πίσω τα δώρα
τι ωφελεί να θυμάσαι ξανά
ξέχνα, μα όσα ζήσαμε ως τώρα
δεν μπορείς να τα πάρεις μακριά.
Τώρα άσκοπα περνάει ο καιρός
σε δωμάτια λευκά, σκονισμένα αρχεία
και το νήμα μου ξεφεύγει διαρκώς
τρέχοντας πίσω απ’ τη δικιά σου οπτασία
Πάλεψα να σ’ αγαπήσω αληθινά
χωρίς να ψάξω τον λόγο
κι αυτό αρκεί να σε κρατάω παντοτινά
πέρα απ’ την γη και τον χρόνο
Ξέχνα, ξέχνα, πάρε πίσω τα δώρα
τι ωφελεί να θυμάσαι ξανά
ξέχνα, μα όσα ζήσαμε ως τώρα
δεν μπορείς να τα πάρεις μακριά.
|
De thimáme tis megáles stigmés
ma mu lipun dípla i mikrés i charés mas
échun káti echmalotísi ap’ aftés
óla edó giro, provállun les tis skiés mas
Trécho se leofórus makrinés se topía kaména
ki in’ ta déntra gimná san prosefchés
apó ta dákria pliména
Kséchna, kséchna, páre píso ta dóra
ti ofeli na thimáse ksaná
kséchna, ma ósa zísame os tóra
den boris na ta páris makriá.
Tóra áskopa pernái o kerós
se domátia lefká, skonisména archia
ke to níma mu ksefevgi diarkós
tréchontas píso ap’ ti dikiá su optasía
Pálepsa na s’ agapíso alithiná
chorís na psákso ton lógo
ki aftó arki na se kratáo pantotiná
péra ap’ tin gi ke ton chróno
Kséchna, kséchna, páre píso ta dóra
ti ofeli na thimáse ksaná
kséchna, ma ósa zísame os tóra
den boris na ta páris makriá.
|