Λίγο φως χρυσαφί
έπεσε και γράφει
στης καρδιάς τα βάθη
πόσο σ’ αγαπώ
Κι ήρθ’ ένα φεγγάρι
νύχτα να σε πάρει
όπως οι κουρσάροι
τον παλιό καιρό
Δάκρυσα και πήρα
όλη την αλμύρα
κι έριξα μια λίρα
μέσα στο νερό
Κι όλα τα δελφίνια
πάνω σε πατίνια
φόρεσαν λουστρίνια
κι άρχισαν χορό
Άναψαν τα φώτα
όπως ήταν πρώτα
και τα βαρελότα
έπεφταν βροχή
Κι έτσι στολισμένα
άμαξες και τένα
έφεραν εσένα
κι έγινε γιορτή
|
Lígo fos chrisafí
épese ke gráfi
stis kardiás ta váthi
póso s’ agapó
Ki írth’ éna fengári
níchta na se pári
ópos i kursári
ton palió keró
Dákrisa ke píra
óli tin almíra
ki ériksa mia líra
mésa sto neró
Ki óla ta delfínia
páno se patínia
fóresan lustrínia
ki árchisan choró
Άnapsan ta fóta
ópos ítan próta
ke ta varelóta
épeftan vrochí
Ki étsi stolisména
ámakses ke téna
éferan eséna
ki égine giortí
|