|
“Εν Αθήναις τι …”
Τι να γράψω, τι;
Άδειο το χαρτί και το μυαλό μου.
Μέρα Κυριακή,
τι να γράψω, τι;
Στέρεψαν τα λόγια, σε καλό μου.
Τα τραγούδια όλα ίδια,
ίδια και συνηθισμένα,
τα προβλήματα του κόσμου
άλυτα και μπερδεμένα.
Οι εφημερίδες γράφουν
για πολέμους κι ανταρσίες
και οι φοιτητές μονάχα
κάνουνε διαμαρτυρίες.
“Εν Αθήναις τι …”
Τι να γράψω, τι;
Άδειο το χαρτί και το μυαλό μου.
“Εν Αθήναις τι …”
Πάει κι η μέρα αυτή.
Πού ’ναι οι χαρές που μου ’χες τάξει;
Μέρα Κυριακή,
τι να γράψω, τι;
Πες μου ότι κάτι πια θ’ αλλάξει.
Τα τραγούδια όλα ίδια,
ίδια και συνηθισμένα,
τα προβλήματα του κόσμου
άλυτα και μπερδεμένα.
Οι εφημερίδες γράφουν
για πολέμους κι ανταρσίες
και οι φοιτητές μονάχα
κάνουνε διαμαρτυρίες.
“Εν Αθήναις τι …”
Πάει κι η μέρα αυτή.
Πες μου ότι κάτι πια θ’ αλλάξει.
|
“En Athínes ti …”
Ti na grápso, ti;
Άdio to chartí ke to mialó mu.
Méra Kiriakí,
ti na grápso, ti;
Stérepsan ta lógia, se kaló mu.
Ta tragudia óla ídia,
ídia ke sinithisména,
ta provlímata tu kósmu
álita ke berdeména.
I efimerídes gráfun
gia polémus ki antarsíes
ke i fitités monácha
kánune diamartiríes.
“En Athínes ti …”
Ti na grápso, ti;
Άdio to chartí ke to mialó mu.
“En Athínes ti …”
Pái ki i méra aftí.
Pu ’ne i charés pu mu ’ches táksi;
Méra Kiriakí,
ti na grápso, ti;
Pes mu óti káti pia th’ alláksi.
Ta tragudia óla ídia,
ídia ke sinithisména,
ta provlímata tu kósmu
álita ke berdeména.
I efimerídes gráfun
gia polémus ki antarsíes
ke i fitités monácha
kánune diamartiríes.
“En Athínes ti …”
Pái ki i méra aftí.
Pes mu óti káti pia th’ alláksi.
|
