Ένα αηδόνι ξεχασμένο | Έna aidóni ksechasméno

Ένα φύλλο ξεραμένο
πέφτει στο νερό
ένα αηδόνι ξεχασμένο
σε κλαδί γυμνό

Μπλε καπνός στην καμινάδα
και έξω σιωπή
μπρος από το παραθύρι
στέκει μια μικρή

Κι ανασαίνει μπρος το τζάμι
γίνεται θαμπό
και με το λευκό της χέρι
γράφει σ’ αγαπώ

Πέρα από το πλατύ λιβάδι
πάντα βιαστικός
έρχεται αυτή την ώρα
ο μικρός βοσκός

Μα σαν έρχεται το σβήνει
να μην προδοθεί
κάνει εκείνος πως δεν βλέπει
μα καλά θορεί

Δυο ματάκια φοβισμένα
μέσα τους φωτιά
προσπερνά σαν να μην είδε
και χαμογελά

Έna fíllo kseraméno
péfti sto neró
éna aidóni ksechasméno
se kladí gimnó

Ble kapnós stin kamináda
ke ékso siopí
bros apó to parathíri
stéki mia mikrí

Ki anaseni bros to tzámi
ginete thabó
ke me to lefkó tis chéri
gráfi s’ agapó

Péra apó to platí livádi
pánta viastikós
érchete aftí tin óra
o mikrós voskós

Ma san érchete to svíni
na min prodothi
káni ekinos pos den vlépi
ma kalá thori

Dio matákia fovisména
mésa tus fotiá
prosperná san na min ide
ke chamogelá