Ένα βράδυ στο Πλατώ
μπήκα για κάνα ποτό.
Βράδυ καθημερινό τυχαίο
που αποδείχτηκε μοιραίο.
Καημός, καπνός και μουσικές
κι εσύ στην πίστα να χορεύεις.
Μου φτάσαν ένα δυο ματιές
να δω τον τρόπο που μαγεύεις.
Και ξαφνικά σαν να πετούσες
έλα μαζί μου, με καλούσες.
Και όπως μας χειροκροτούσαν όλοι
πετούσαμε γλυκά πάνω απ’ την πόλη.
Ένα βράδυ στο Πλατώ
ήταν υπεραρκετό.
Βράδυ καθημερινό τυχαίο
που αποδείχτηκε σπουδαίο.
Χαμός, χορός και ορυμαγδός
κι όλο το σύμπαν στο κορμί σου.
Και σβήνει ο χρόνος και το φως
μα φλογισμένη η στιγμή σου.
Απ’ το Πλατώ στον Όλυμπο
κι απ’ το Χορτιάτη στο Ντεπώ
βρεθήκαμε σφιχταγκαλιά αμάν
πάνω στου κόσμου το καπό.
|
Έna vrádi sto Plató
bíka gia kána potó.
Orádi kathimerinó ticheo
pu apodichtike mireo.
Kaimós, kapnós ke musikés
ki esí stin písta na chorevis.
Mu ftásan éna dio matiés
na do ton trópo pu magevis.
Ke ksafniká san na petuses
éla mazí mu, me kaluses.
Ke ópos mas chirokrotusan óli
petusame gliká páno ap’ tin póli.
Έna vrádi sto Plató
ítan iperarketó.
Orádi kathimerinó ticheo
pu apodichtike spudeo.
Chamós, chorós ke orimagdós
ki ólo to síban sto kormí su.
Ke svíni o chrónos ke to fos
ma flogisméni i stigmí su.
Ap’ to Plató ston Όlibo
ki ap’ to Chortiáti sto Ntepó
vrethíkame sfichtagkaliá amán
páno stu kósmu to kapó.
|