Σ’ είχα κρεμάσει
Στο εικονοστάσι
Μ’ ελπίδες χίλιες κι άλλη μια
Σ’ είχα ξηλώσει
Να μη σε φτάσει
Του ψεύτη κόσμου καμιά ψευτιά
Μα τώρα φεύγεις
Προτού να φέξει
Και πως ν’ αντέξει πες μου η καρδιά
Λειψές οι ελπίδες
Τη μια την πήρες
Για φυλαχτό σου στην ερημιά
Σ’ είχα ζεστάνει
στου ήλιου το τάσι
Τις κρύες νύχτες να `χω φωτιά
Κρασί στις χούφτες
Είχα κεράσει
Να πέσει η πίκρα στη λησμονιά
|
S’ icha kremási
Sto ikonostási
M’ elpídes chílies ki álli mia
S’ icha ksilósi
Na mi se ftási
Tu psefti kósmu kamiá pseftiá
Ma tóra fevgis
Protu na féksi
Ke pos n’ antéksi pes mu i kardiá
Lipsés i elpídes
Ti mia tin píres
Gia filachtó su stin erimiá
S’ icha zestáni
stu íliu to tási
Tis kríes níchtes na `cho fotiá
Krasí stis chuftes
Icha kerási
Na pési i píkra sti lismoniá
|