Τι μου ‘κανες ρε Μάγισσα
κι οπού βρεθώ να λέγω
γι’ αυτά τα μαύρα μάτια σου
και σαν παιδί να κλαίγω
Πες μου τι μάγια είναι αυτά
που μ’ έχουνε ζαλίσει
ούτε κι αυτήν τη μάνα μου
θέλω να μου μιλήσει
Αμάν αμάν βρε μάγισσά μου
πως μ’ έχεις κάψει την καρδιά μου
Όλο τον κόσμο αρνήθηκα
δεν βλέπω πια μπροστά μου
μονό τα δυο ματάκια σου
που κάψαν την καρδιά μου
Ως πότε πια αυτή η ζωή
αχ φτάνει Μαγισσά μου
για σένα πάντοτε πονώ
βαθιά μες στη καρδιά μου
Αμάν αμάν βρε Μάγισσά μου
πονεί για σένα η καρδιά μου
Αχ πάψε πια τα μάγια σου
βρε σπάσε το φλιτζάνι
και πες μου μάγισσα το ναι
ο πόνος μου να γιάνει
Έλα να ζήσουμε μαζί
τσαχπίνα Μαγισσά μου
να βρεις καλά μαγικά
μέσα στην αγκαλιά μου
Αμάν αμάν βρε Μάγισσά μου
Αχ έλα πια στην αγκαλιά μου
|
Ti mu ‘kanes re Mágissa
ki opu vrethó na légo
gi’ aftá ta mavra mátia su
ke san pedí na klego
Pes mu ti mágia ine aftá
pu m’ échune zalísi
ute ki aftín ti mána mu
thélo na mu milísi
Amán amán vre mágissá mu
pos m’ échis kápsi tin kardiá mu
Όlo ton kósmo arníthika
den vlépo pia brostá mu
monó ta dio matákia su
pu kápsan tin kardiá mu
Os póte pia aftí i zoí
ach ftáni Magissá mu
gia séna pántote ponó
vathiá mes sti kardiá mu
Amán amán vre Mágissá mu
poni gia séna i kardiá mu
Ach pápse pia ta mágia su
vre spáse to flitzáni
ke pes mu mágissa to ne
o pónos mu na giáni
Έla na zísume mazí
tsachpína Magissá mu
na vris kalá magiká
mésa stin agkaliá mu
Amán amán vre Mágissá mu
Ach éla pia stin agkaliá mu
|