Κάποιες φορές
όταν τα μάτια μου είναι κόκκινα
ανεβαίνω στην κορυφή του κτιρίου της RCA
και ατενίζω τον κόσμο μου, το Μανχάταν.
Τα κτίριά μου,
τους δρόμους που έκανα τα κατορθώματά μου,
τις σοφίτες, τα κρεβάτια,
τα παγωμένα διαμερίσματα.
Κάτω, στην πέμπτη Λεωφόρο,
που κι αυτή την έχω στο μυαλό μου.
Πανόραμα των γεφυρών
ξημέρωμα πάνω απ’ τη μηχανή του Μπρούκλιν.
Ο ήλιος δύει στο Ν. Τζέρσευ, που γεννήθηκα
και στο Πάτερσον, που έπαιξα με τα μυρμήγκια.
Οι κατοπινοί μου έρωτες στην 15η οδό.
Οι πιο μεγάλοι μου έρωτες στο Λόουερ Ηστ Σάιντ.
Τα κάποτε υπέροχα αμόρε μου στο Μπρόνξ,
πέρα μακριά.
Πορείες που διασταυρώνονται
σ’ αυτούς τους κρυμμένους δρόμους.
Η ιστορία μου ολόκληρη.
Οι απουσίες μου και οι εκστάσεις μου στο Χάρλεμ.
Παίρνω το ασανσέρ
και κατεβαίνω συλλογισμένος.
Περπατώ στα πεζοδρόμια
και σταματώ ζαλισμένος
μπροστά σε μια βιτρίνα αυτοκινήτων
και στέκομαι χαμένος
μέσα σε χαλαρές σκέψεις.
Περιμένοντας μια στιγμή, όταν…
Είναι ώρα να γυρίσω σπίτι.
Είναι ώρα να γυρίσω σπίτι,
να φτιάξω βραδινό
και να ακούσω τα ρομαντικά νέα του πολέμου
στο ραδιόφωνο.
Κάθε κίνηση παύει.
Και περπατώ μέσα στην άχρονη θλίψη της ύπαρξης.
Η τρυφερότητα ξεχύνεται μέσα από τα κτίρια.
Τα ακροδάχτυλά μου αγγίζουν το πρόσωπο της πραγματικότητας.
Και όλοι ετούτοι οι δρόμοι
κορνάροντας ασταμάτητα
να οδηγούν διαγώνια
σε λεωφόρους κυνηγημένες
από ψηλά κτίρια
πηγμένες μέσα στη βρώμικη κρούστα
των φτωχικών συνοικιών.
Μέσα σ’ αυτή τη μπλοκαρισμένη κίνηση
αναρωτιέμαι ποιος νιώθει αγάπη…
Και σκέφτομαι.
Ολόκληρο το Μανχάταν που είδα…
Σκέφτομαι…
Πρέπει να εξαφανιστεί.
|
Kápies forés
ótan ta mátia mu ine kókkina
aneveno stin korifí tu ktiríu tis RCA
ke atenízo ton kósmo mu, to Manchátan.
Ta ktíriá mu,
tus drómus pu ékana ta katorthómatá mu,
tis sofítes, ta krevátia,
ta pagoména diamerísmata.
Káto, stin pébti Leofóro,
pu ki aftí tin écho sto mialó mu.
Panórama ton gefirón
ksiméroma páno ap’ ti michaní tu Bruklin.
O ílios díi sto N. Tzérsev, pu genníthika
ke sto Páterson, pu épeksa me ta mirmígkia.
I katopini mu érotes stin 15i odó.
I pio megáli mu érotes sto Lóuer Ist Sáint.
Ta kápote ipérocha amóre mu sto Brónks,
péra makriá.
Pories pu diastavrónonte
s’ aftus tus krimménus drómus.
I istoría mu olókliri.
I apusíes mu ke i ekstásis mu sto Chárlem.
Perno to asansér
ke kateveno sillogisménos.
Perpató sta pezodrómia
ke stamató zalisménos
brostá se mia vitrína aftokiníton
ke stékome chaménos
mésa se chalarés sképsis.
Periménontas mia stigmí, ótan…
Ine óra na giríso spíti.
Ine óra na giríso spíti,
na ftiákso vradinó
ke na akuso ta romantiká néa tu polému
sto radiófono.
Káthe kínisi pafi.
Ke perpató mésa stin áchroni thlípsi tis íparksis.
I triferótita ksechínete mésa apó ta ktíria.
Ta akrodáchtilá mu angizun to prósopo tis pragmatikótitas.
Ke óli etuti i drómi
kornárontas astamátita
na odigun diagónia
se leofórus kinigiménes
apó psilá ktíria
pigménes mésa sti vrómiki krusta
ton ftochikón sinikión.
Mésa s’ aftí ti blokarisméni kínisi
anarotiéme pios nióthi agápi…
Ke skéftome.
Olókliro to Manchátan pu ida…
Skéftome…
Prépi na eksafanisti.
|