Δεν είσαι ο πρώτος που φαρμάκι θα μου δώσεις,
ήπια ποτήρια, μέχρι τώρα, χίλια δυο,
μα αφού σ’ αρέσει μια καρδιά να φαρμακώσεις
και το δικό σου το ποτήρι θα το πιω.
Φύγε κι άσε με χωρίς καμιά συμπόνοια,
μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.
Είχα πιστέψει πως στη μαύρη αγκαλιά σου
βρήκε λιμάνι το κορμί μου το φτωχό,
μα έλα, δώσε μου κι εσύ τη μαχαιριά σου
αφού η μοίρα θέλει πάντα να πονώ.
Φύγε κι άσε με χωρίς καμιά συμπόνοια,
μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.
Δε σου χαλάω ούτε εσένα το χατήρι,
δώσ’ μου φαρμάκι να το πιω γουλιά γουλιά,
μα θα `ναι όμως το στερνό μου το ποτήρι
γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει άλλο πια.
Φύγε κι άσε με χωρίς καμιά συμπόνοια,
μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.
|
Den ise o prótos pu farmáki tha mu dósis,
ípia potíria, méchri tóra, chília dio,
ma afu s’ arési mia kardiá na farmakósis
ke to dikó su to potíri tha to pio.
Fíge ki áse me chorís kamiá sibónia,
mathiména ta vuná apó ta chiónia.
Icha pistépsi pos sti mavri agkaliá su
vríke limáni to kormí mu to ftochó,
ma éla, dóse mu ki esí ti macheriá su
afu i mira théli pánta na ponó.
Fíge ki áse me chorís kamiá sibónia,
mathiména ta vuná apó ta chiónia.
De su chaláo ute eséna to chatíri,
dós’ mu farmáki na to pio guliá guliá,
ma tha `ne ómos to sternó mu to potíri
giatí i kardiá mu den antéchi állo pia.
Fíge ki áse me chorís kamiá sibónia,
mathiména ta vuná apó ta chiónia.
|