|
Μάτια με βροχή
σε βαθύ μεθύσι
τέρμα η ψυχή
στην τρελή μου δύση
Ό,τι αγαπάς
στον γκρεμό το πας
Έρωτα θάνατε τώρα με κρατάς
Δεν έχω στόμα δεν έχω σώμα
τα πήρες όλα κι αντέχω ακόμα
μια νύχτα ολόκληρη σε λατρεύω
και τη ζωή μου στην ξοδεύω
Σώμα αληθινό
με φωτιά δεμένο
ψέμα μου γυμνό
στο φιλί ταμένο
Ό,τι αγαπάς
καις και το σκορπάς
Έρωτα θάνατε τώρα με κρατάς
|
Mátia me vrochí
se vathí methísi
térma i psichí
stin trelí mu dísi
Ό,ti agapás
ston gkremó to pas
Έrota thánate tóra me kratás
Den écho stóma den écho sóma
ta píres óla ki antécho akóma
mia níchta olókliri se latrevo
ke ti zoí mu stin ksodevo
Sóma alithinó
me fotiá deméno
pséma mu gimnó
sto filí taméno
Ό,ti agapás
kes ke to skorpás
Έrota thánate tóra me kratás
|
