Μάζευα στα χέρια μου βροχή | Mázeva sta chéria mu vrochí

Τα μάτια γέμισαν σιωπή
καθώς αντάμωσαν τα χέρια
έκλεισ’ η πρώτη μου πληγή
η νύχτα γέμισε μ’ αστέρια

Μάζευα στα χέρια μου βροχή
δεν σ’ είχα δει
μα σ’ είχα ονειρευτεί

Σε βρίσκω μέσα στη σιωπή
στον δρόμο μας που ’χει ανθίσει
στην αγκαλιά μου την νωπή
στον ήλιο μας που ’χει δακρύσει

Κράτησα στα χέρια τη βροχή
σε είχα δει
δε σ’ είχα ονειρευτεί

Ta mátia gémisan siopí
kathós antámosan ta chéria
éklis’ i próti mu pligí
i níchta gémise m’ astéria

Mázeva sta chéria mu vrochí
den s’ icha di
ma s’ icha onirefti

Se vrísko mésa sti siopí
ston drómo mas pu ’chi anthísi
stin agkaliá mu tin nopí
ston ílio mas pu ’chi dakrísi

Krátisa sta chéria ti vrochí
se icha di
de s’ icha onirefti