Μαζί σου θα πέταγα στα ουράνια
Μ’ αετίσια περηφάνια κ με όνειρο τρελό
Μαζί σου θα μύριζε ο κόσμος
Όπως σ’ αυλή ο δυόσμος κι ο βασιλικός
Μακριά σου κοίτα με δε χωράω
Στο ουρανό δεν πάω μαζί σου μόνο ζω
Μακριά σου αγάπη δεν φοράω
Με τις σκιές μιλάω για σένα και ρωτώ
Μαζί σου θα έμοιαζε μ’ αγάπη
Ο κόσμος κι όχι κάτι που απλά αδιαφορώ
Μαζί σου θα είχαν χρώμα οι νύχτες
Τώρα σαν τους ξενύχτες την μέρα καρτερώ
Μακριά σου κοίτα με δε χωράω
Στο ουρανό δεν πάω μαζί σου μόνο ζω
Μακριά σου αγάπη δεν φοράω
Με τις σκιές μιλάω για σένα και ρωτώ
|
Mazí su tha pétaga sta uránia
M’ aetísia perifánia k me óniro treló
Mazí su tha mírize o kósmos
Όpos s’ avlí o diósmos ki o vasilikós
Makriá su kita me de choráo
Sto uranó den páo mazí su móno zo
Makriá su agápi den foráo
Me tis skiés miláo gia séna ke rotó
Mazí su tha émiaze m’ agápi
O kósmos ki óchi káti pu aplá adiaforó
Mazí su tha ichan chróma i níchtes
Tóra san tus kseníchtes tin méra karteró
Makriá su kita me de choráo
Sto uranó den páo mazí su móno zo
Makriá su agápi den foráo
Me tis skiés miláo gia séna ke rotó
|