|
Έχεις ένα ύφος ζεν πρεμιέ που μου τη σπάει
Έχεις ένα στιλ που μου τρελαίνει το μυαλό
Όπου και να πας το παίζεις άνετος και χάι
Που το πας μωρό μου, πες μου σε παρακαλώ
Έχεις τόσες μέρες να μου δώσεις σημασία
Κι όμως κάθε βράδυ στα μπαράκια τριγυρνάς
Έκανα το λάθος να σου δώσω εξουσία
Κι από τότε μάτια μου συνέχεια με πονάς
Ξέρεις πόσο σ’ αγαπάω και μ’ εκμεταλλεύεσαι μωρό νου
Ξέρεις πόσο σ’ αγαπάω και σε θέλω πάντα στο πλευρό μου
Ξέρεις πόσο σ’ αγαπάω και μου καταστρέφεις τ’ όνειρό μου
Με πονάς, με πονάς, με πονάς, με πονάς
Έχεις ύφος ζεν πρεμιέ που μου τη σπάει
Και νομίζεις πάντοτε πως είσαι ο σωστός
Όμως ένας άντρας που με πάθος αγαπάει
Είναι στην αγάπη του, αγάπη μου πιστός
|
Έchis éna ífos zen premié pu mu ti spái
Έchis éna stil pu mu treleni to mialó
Όpu ke na pas to pezis ánetos ke chái
Pu to pas moró mu, pes mu se parakaló
Έchis tóses méres na mu dósis simasía
Ki ómos káthe vrádi sta barákia trigirnás
Έkana to láthos na su dóso eksusía
Ki apó tóte mátia mu sinéchia me ponás
Kséris póso s’ agapáo ke m’ ekmetallevese moró nu
Kséris póso s’ agapáo ke se thélo pánta sto plevró mu
Kséris póso s’ agapáo ke mu katastréfis t’ óniró mu
Me ponás, me ponás, me ponás, me ponás
Έchis ífos zen premié pu mu ti spái
Ke nomízis pántote pos ise o sostós
Όmos énas ántras pu me páthos agapái
Ine stin agápi tu, agápi mu pistós
|
