Με ρωτάνε τι κάνω, τι να πω, λέω καλά
και γιατρός είναι ο χρόνος, θ’ αγαπήσω ξανά
Κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να τους πω την αλήθεια
πως σαν ήλιος το χιόνι ο καημός της με λιώνει
κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να φωνάξω βοήθεια
γιατί σαν σουρουπώνει η καρδιά μου παγώνει
λέω καλά και τελειώνει
Απορούν που τα βράδια μένω σπίτι κλειστός
μα εγώ λέω δε βαριέσαι κρύος είναι ο καιρός
Κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να τους πω την αλήθεια
πως σαν ήλιος το χιόνι ο καημός της με λιώνει
κι ενώ θέλω στ’ αλήθεια να φωνάξω βοήθεια
γιατί σαν σουρουπώνει η καρδιά μου παγώνει
λέω καλά και τελειώνει
|
Me rotáne ti káno, ti na po, léo kalá
ke giatrós ine o chrónos, th’ agapíso ksaná
Ki enó thélo st’ alíthia na tus po tin alíthia
pos san ílios to chióni o kaimós tis me lióni
ki enó thélo st’ alíthia na fonákso voíthia
giatí san surupóni i kardiá mu pagóni
léo kalá ke telióni
Aporun pu ta vrádia méno spíti klistós
ma egó léo de variése kríos ine o kerós
Ki enó thélo st’ alíthia na tus po tin alíthia
pos san ílios to chióni o kaimós tis me lióni
ki enó thélo st’ alíthia na fonákso voíthia
giatí san surupóni i kardiá mu pagóni
léo kalá ke telióni
|