|
Αυτό το βράδυ το σκοτεινό
είμαι μονάχος και σε ζητώ
πού να γυρίζεις πού να γλεντάς
με ποιον τα πίνεις και με ξεχνάς.
Με πνίγει απόψε η ερημιά
και παίρνω σβάρνα τα καπηλιά
τρέχω στους δρόμους εδώ κι εκει
κανείς δεν ξέρει που να ‘σαι εσύ.
Ένας διαβάτης είμαι κι εγώ
χωρίς να ξέρω για που τραβώ
χωρίς ελπίδα μες τη καρδιά
ψάχνω για να βρω παρηγοριά.
|
Aftó to vrádi to skotinó
ime monáchos ke se zitó
pu na girízis pu na glentás
me pion ta pínis ke me ksechnás.
Me pnígi apópse i erimiá
ke perno svárna ta kapiliá
trécho stus drómus edó ki eki
kanis den kséri pu na ‘se esí.
Έnas diavátis ime ki egó
chorís na kséro gia pu travó
chorís elpída mes ti kardiá
psáchno gia na vro parigoriá.
|
