Παράξενα που νιώθω, παράξενα που είμαι,
μακριά μου εσύ να φεύγεις κι εγώ να λέω μείνε,
εγώ που πάντα ήμουνα ο πρωταγωνιστής,
τώρα μες στη ζωή σου είμαι θεατής.
Μείνε λίγο, μείνε λίγο, μείνε λίγο ακόμα
πριν μου φύγει, πριν μου φύγει η ψυχή απ’ το σώμα.
Παράξενα που νιώθω, παράξενα που είμαι,
μακριά μου εσύ να φεύγεις κι εγώ να λέω μείνε,
εγώ που πάντα ήμουνα για σένα ο Θεός,
τώρα θα `μαι μόνο ένας αριθμός.
Μείνε λίγο, μείνε λίγο, μείνε λίγο ακόμα
πριν μου φύγει, πριν μου φύγει η ψυχή απ’ το σώμα.
|
Paráksena pu niótho, paráksena pu ime,
makriá mu esí na fevgis ki egó na léo mine,
egó pu pánta ímuna o protagonistís,
tóra mes sti zoí su ime theatís.
Mine lígo, mine lígo, mine lígo akóma
prin mu fígi, prin mu fígi i psichí ap’ to sóma.
Paráksena pu niótho, paráksena pu ime,
makriá mu esí na fevgis ki egó na léo mine,
egó pu pánta ímuna gia séna o Theós,
tóra tha `me móno énas arithmós.
Mine lígo, mine lígo, mine lígo akóma
prin mu fígi, prin mu fígi i psichí ap’ to sóma.
|