Μέρα μου γιατί νύχτωσες
πριν έρθει μεσημέρι,
κι έχασα το μονάκριβο
το λατρευτό μου ταίρι
Μέρα μου γιατί νύχτωσες
και νύχτωσε η ζωή μου,
αφού αυτός που αγάπησα
δεν είναι πια μαζί μου
Που είν’ ο ήλιος που έλαμπε
παντού όπου περνούσα,
την ώρα που επήγαινα
σ’ αυτόν που αγαπούσα
Μέρα μου γιατί νύχτωσες
και νύχτωσε η ζωή μου,
αφού αυτός που αγάπησα
δεν είναι πια μαζί μου
Στη μαύρη μου την σκοτεινιά
ποιο δρόμο να τραβήξω,
κι έρημη τώρα στη ζωή
τον πόνο μου να πνίξω
Μέρα μου γιατί νύχτωσες
και νύχτωσε η ζωή μου,
αφού αυτός που αγάπησα
δεν είναι πια μαζί μου
|
Méra mu giatí níchtoses
prin érthi mesiméri,
ki échasa to monákrivo
to latreftó mu teri
Méra mu giatí níchtoses
ke níchtose i zoí mu,
afu aftós pu agápisa
den ine pia mazí mu
Pu in’ o ílios pu élabe
pantu ópu pernusa,
tin óra pu epígena
s’ aftón pu agapusa
Méra mu giatí níchtoses
ke níchtose i zoí mu,
afu aftós pu agápisa
den ine pia mazí mu
Sti mavri mu tin skotiniá
pio drómo na travíkso,
ki érimi tóra sti zoí
ton póno mu na pníkso
Méra mu giatí níchtoses
ke níchtose i zoí mu,
afu aftós pu agápisa
den ine pia mazí mu
|