Σαν και σένα μ’ ένα κόμπο στο λαιμό
σε ώρες άσχετες ξεσπάω το θυμό
σαν κι εσένα στις πλατείες της σιωπής
τον ίσκιο μου τραβάω
Σαν κι εσένα διαμελίζομαι στο φως
μες σ’ αυτό το πλαστικό το καθεστώς
και τη νύχτα στα κομμάτια μου γυρνώ
και τα ξανακολλάω
Μέρες αδέσποτες σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
μέρες αδέσποτες σφηνώθηκαν στην πόλη μου
σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν
και με στρίμωξαν σ’ ατέλειωτο κρυφτό
Σαν κι εσένα το πρωί στην αγορά
ψάχνω ένα φτηνό ζευγάρι φτερά
μου πουλούν κάτι κλεμμένα τελικά
κι όμως επιμένω
Παίρνω φόρα και ζυγίζω τον καιρό
το κορμί μου στο κενό να εμπιστευτώ
και ξεχνάω πως κι αυτό τον ουρανό
τον έχουν πουλημένο
Μέρες αδέσποτες σφυρίζουν στο μπαλκόνι μου
μέρες αδέσποτες σφηνώθηκαν στην πόλη μου
σημαδεύουνε το μέλλον πετυχαίνουν το παρόν
και με στρίμωξαν σ’ ατέλειωτο κρυφτό
|
San ke séna m’ éna kóbo sto lemó
se óres áschetes ksespáo to thimó
san ki eséna stis platies tis siopís
ton ískio mu traváo
San ki eséna diamelízome sto fos
mes s’ aftó to plastikó to kathestós
ke ti níchta sta kommátia mu girnó
ke ta ksanakolláo
Méres adéspotes sfirízun sto balkóni mu
méres adéspotes sfinóthikan stin póli mu
simadevune to méllon petichenun to parón
ke me strímoksan s’ atélioto kriftó
San ki eséna to pri stin agorá
psáchno éna ftinó zevgári fterá
mu pulun káti klemména teliká
ki ómos epiméno
Perno fóra ke zigizo ton keró
to kormí mu sto kenó na ebisteftó
ke ksechnáo pos ki aftó ton uranó
ton échun puliméno
Méres adéspotes sfirízun sto balkóni mu
méres adéspotes sfinóthikan stin póli mu
simadevune to méllon petichenun to parón
ke me strímoksan s’ atélioto kriftó
|