Ζω σ’ ενυδρείου βυθό
Σε βαθυπράσινο φως
Σε βαθυπράσινο φως
Ζω σ’ ενυδρείου βυθό
Τίποτα δε μου ταιριάζει
Με όλα ανισορροπώ
Δίψα μου καίει το μυαλό μου
Βουλιάζω παρανοώ
Το μυστικό έχει χαθεί
Σ’ ένα ενυδρείο βαθύ
Σ’ ένα ενυδρείο βαθύ
Το μυστικό θα βρεθεί
Τίποτα δε μου ταιριάζει
Με όλα ανισορροπώ
Δίψα μου καεί το μυαλό μου
Βουλιάζω, παρανοώ
Αταίριαστος στο ενυδρείο
Φίλε, είσαι μέσα κι εσύ!
Έχουν σφραγίσει απ’ έξω.
Δε θα γλιτώσει η ψυχή.
Κλείστε τις πόρτες, το στόμα.
Κλείστε το φως στο βυθό.
Γάζες λευκές με τυλίγουν.
Πάει το βάσανο αυτό.
Νύχτα ντυμένη στα μαύρα
μ’ ένα βαθύ μυστικό.
Γύρω μου υπόγειο χάος
μ’ ένα ενυδρείο ουρλιαχτό.
|
Zo s’ enidriu vithó
Se vathiprásino fos
Se vathiprásino fos
Zo s’ enidriu vithó
Típota de mu teriázi
Me óla anisorropó
Dípsa mu kei to mialó mu
Ouliázo paranoó
To mistikó échi chathi
S’ éna enidrio vathí
S’ éna enidrio vathí
To mistikó tha vrethi
Típota de mu teriázi
Me óla anisorropó
Dípsa mu kai to mialó mu
Ouliázo, paranoó
Ateriastos sto enidrio
Fíle, ise mésa ki esí!
Έchun sfragisi ap’ ékso.
De tha glitósi i psichí.
Kliste tis pórtes, to stóma.
Kliste to fos sto vithó.
Gázes lefkés me tilígun.
Pái to vásano aftó.
Níchta ntiméni sta mavra
m’ éna vathí mistikó.
Giro mu ipógio cháos
m’ éna enidrio urliachtó.
|