Η σιωπή φωνάζει ότι δε σε νοιάζει
η καρδιά μου σπάζει όλη κομματιάζομαι
η σιωπή ουρλιάζει το μαχαίρι βγάζει
ποιος θα με αγκαλιάζει όταν το χρειάζομαι
Σπάει η νύχτα σαν γυαλί,
τραβάει το σχοινί ο έρωτας απότομα
σπάει κάτι στην ψυχή
και για να ενωθεί απίστευτο κατόρθωμα
Επειδή με ξέρω μην μ’ αφήνεις μόνη
μόνη έχω κάνει ότι με πληγώνει
ότι ακουμπήσω θα το καταστρέψω
το δικό μου όπλο πάνω μου θα στρέψω
Επειδή με ξέρω
Η σιωπή πονάει πίσω με γυρνάει
ώρα δεν περνάει γίνομαι χειρότερα
η σιωπή τρελαίνει λέξη ποια δεν βγαίνει
τι με περιμένει άραγε αργότερα
Σπάει η νύχτα σαν γυαλί,
τραβάει το σχοινί ο έρωτας απότομα
σπάει κάτι στην ψυχή
και για να ενωθεί απίστευτο κατόρθωμα
Επειδή με ξέρω μην μ’ αφήνεις μόνη
μόνη έχω κάνει ότι με πληγώνει
ότι ακουμπήσω θα το καταστρέψω
το δικό μου όπλο πάνω μου θα στρέψω
Επειδή με ξέρω μη με παρατήσεις
πάλι θα ξεφύγω αν δεν με κρατήσεις
πάλι θα αντιδράσω με τον λάθος τρόπο
και τον εαυτό μου θα χαλάσω πρώτο
Επειδή με ξέρω
|
I siopí fonázi óti de se niázi
i kardiá mu spázi óli kommatiázome
i siopí urliázi to macheri vgázi
pios tha me agkaliázi ótan to chriázome
Spái i níchta san gialí,
travái to schiní o érotas apótoma
spái káti stin psichí
ke gia na enothi apístefto katórthoma
Epidí me kséro min m’ afínis móni
móni écho káni óti me pligóni
óti akubíso tha to katastrépso
to dikó mu óplo páno mu tha strépso
Epidí me kséro
I siopí ponái píso me girnái
óra den pernái ginome chirótera
i siopí treleni léksi pia den vgeni
ti me periméni árage argótera
Spái i níchta san gialí,
travái to schiní o érotas apótoma
spái káti stin psichí
ke gia na enothi apístefto katórthoma
Epidí me kséro min m’ afínis móni
móni écho káni óti me pligóni
óti akubíso tha to katastrépso
to dikó mu óplo páno mu tha strépso
Epidí me kséro mi me paratísis
páli tha ksefígo an den me kratísis
páli tha antidráso me ton láthos trópo
ke ton eaftó mu tha chaláso próto
Epidí me kséro
|