Μηνά τη βράκα φόρεσε
τη γιορτινή σου βράκα
κι είναι μηνά τρανή γιορτή
να βγεις και συ στη λάκα
Μηνά τη βράκα φόρεσε κανείς ποτέ δεν μπόρεσε
με το πιοτό με το κρασί να πνίξει τον καημό του
Μηνά τη βράκα φόρεσε και βγες και συ και χόρεψε
τα βάσανα του ανθρώπου
Βάλτο κεφαλομάντηλο
το κόκκινο ζουνάρι
να σε χαρούν οι μορφονιές
Μηνά μου στο παζάρι
Κι αν ο καημός σε χτύπησε
δεν κάνουν έτσι οι άντρες
τα παλληκάρια τους καημούς
τους παίζουν σαν τις χάντρες
|
Miná ti vráka fórese
ti giortiní su vráka
ki ine miná traní giortí
na vgis ke si sti láka
Miná ti vráka fórese kanis poté den bórese
me to piotó me to krasí na pníksi ton kaimó tu
Miná ti vráka fórese ke vges ke si ke chórepse
ta vásana tu anthrópu
Oálto kefalomántilo
to kókkino zunári
na se charun i morfoniés
Miná mu sto pazári
Ki an o kaimós se chtípise
den kánun étsi i ántres
ta pallikária tus kaimus
tus pezun san tis chántres
|