Το ποτήρι σου αδειάζεις
μες στα μάτια με κοιτάζεις
κάπου κάπου αναστεναζεις
και κουβέντα δε μας λες
Πες μου ποια είναι η αιτια
κι αυτό δεν είναι αμαρτία
κι αν σου πήραν τα πρωτεία
ρίχ’ το έξω και μην κλαις
Μήπως είσαι ερωτευμένος
κι οι ματιές σου είναι θολές
παντρεμένος χωρισμένος
ντρέπεσαι και δεν το λες
Γιατί δε μας το λες
Της καρδιάς σου το καμίνι
το ουίσκι δεν το σβήνει
ρίχτο έξω κι ότι γίνει
μια και μπήκες στον χορό
Όσα έρθουν κι όσα πάνε
όλα οι άντρες τα τραβάνε
σαν κορόιδα αγαπάνε
έτσι είναι το τυχερό
Μήπως είσαι ερωτευμένος
κι οι ματιές σου είναι θολές
παντρεμένος χωρισμένος
ντρέπεσαι και δεν το λες
Γιατί δε μας το λες
|
To potíri su adiázis
mes sta mátia me kitázis
kápu kápu anastenazis
ke kuvénta de mas les
Pes mu pia ine i etia
ki aftó den ine amartía
ki an su píran ta protia
rích’ to ékso ke min kles
Mípos ise erotevménos
ki i matiés su ine tholés
pantreménos chorisménos
ntrépese ke den to les
Giatí de mas to les
Tis kardiás su to kamíni
to uíski den to svíni
ríchto ékso ki óti gini
mia ke bíkes ston choró
Όsa érthun ki ósa páne
óla i ántres ta traváne
san koróida agapáne
étsi ine to ticheró
Mípos ise erotevménos
ki i matiés su ine tholés
pantreménos chorisménos
ntrépese ke den to les
Giatí de mas to les
|