Μες στην άγρια τη νύχτα και την παγερή
όπως κοίταζα απ’ το τζάμι έξω τη βροχή
στο κατώφλι μου να στέκει είδα μια σκιά
και ξαφνιάστηκα και τρέμει μέσα μου η καρδιά.
Μια γυναίκα γύρισε κι είμ’ ευτυχισμένος
χρόνια την περίμενα να την ξαναβρώ.
Μια γυναίκα γύρισε κι είμ’ ερωτευμένος
κι ό,τι και αν μου `κανε της τα συγχωρώ.
Σε αγκάλιασα σαν πρώτα δίχως να ντραπώ
και σου είπα “καλώς ήρθες” κι έστρωσα για δυο,
κι όταν σβήσαμε τα φώτα κι έγινε σιωπή
ό, τι αφήσαμε στη μέση άρχισε να ζει.
Μια γυναίκα γύρισε κι είμ’ ευτυχισμένος
χρόνια την περίμενα να την ξαναβρώ.
Μια γυναίκα γύρισε κι είμ’ ερωτευμένος
κι ό,τι και αν μου `κανε της τα συγχωρώ.
|
Mes stin ágria ti níchta ke tin pagerí
ópos kitaza ap’ to tzámi ékso ti vrochí
sto katófli mu na stéki ida mia skiá
ke ksafniástika ke trémi mésa mu i kardiá.
Mia gineka girise ki im’ eftichisménos
chrónia tin perímena na tin ksanavró.
Mia gineka girise ki im’ erotevménos
ki ó,ti ke an mu `kane tis ta sigchoró.
Se agkáliasa san próta díchos na ntrapó
ke su ipa “kalós írthes” ki éstrosa gia dio,
ki ótan svísame ta fóta ki égine siopí
ó, ti afísame sti mési árchise na zi.
Mia gineka girise ki im’ eftichisménos
chrónia tin perímena na tin ksanavró.
Mia gineka girise ki im’ erotevménos
ki ó,ti ke an mu `kane tis ta sigchoró.
|