|
Οι άνδρες που σε γνώρισαν έχουν πολλά να λένε
τους έμαθες να τραγουδούν, τους έμαθες να κλαίνε
Οι άνδρες που σε χάρηκαν ήρθανε και με βρήκαν
τους όρκους και τα λόγια σου κάθισαν και μου είπαν
Είσαι, μου είπαν, πυρκαγιά που θα με κάνει στάχτη
Μα εμένα η αγάπη μου φοράει σκουφί αντάρτη
Νιώθω σαν μικρός αρχάγγελος που έπεσε
ένα βράδυ με πανσέληνο στη στέγη σου
Πήρε ο αγέρας τα φτερά μου και τα σκόρπισε
Κι έμεινα δεμένος πάνω στ’ άσπρο το σεντόνι σου
Οι άνδρες που σημάδεψες για πάντα τη ζωή τους
και ζέστανες το σώμα σου με την αναπνοή τους
μου είπαν για τα ψεύτικα φιλιά σου και τα χάδια
τα πουλημένα όνειρα και τα κλεμμένα βράδια
Μα εγώ που πρώτη μου φορά μαθαίνω την αγάπη
ανοίγω την καρδούλα μου ψέμα κι αλήθεια να μπει
Νιώθω σαν μικρός αρχάγγελος που έπεσε
ένα βράδυ με πανσέληνο στη στέγη σου
Πήρε ο αγέρας τα φτερά μου και τα σκόρπισε
Κι έμεινα δεμένος πάνω στ’ άσπρο το σεντόνι σου
|
I ándres pu se gnórisan échun pollá na léne
tus émathes na tragudun, tus émathes na klene
I ándres pu se chárikan írthane ke me vríkan
tus órkus ke ta lógia su káthisan ke mu ipan
Ise, mu ipan, pirkagiá pu tha me káni stáchti
Ma eména i agápi mu forái skufí antárti
Niótho san mikrós archángelos pu épese
éna vrádi me pansélino sti stégi su
Píre o agéras ta fterá mu ke ta skórpise
Ki émina deménos páno st’ áspro to sentóni su
I ándres pu simádepses gia pánta ti zoí tus
ke zéstanes to sóma su me tin anapnoí tus
mu ipan gia ta pseftika filiá su ke ta chádia
ta puliména ónira ke ta klemména vrádia
Ma egó pu próti mu forá matheno tin agápi
anigo tin kardula mu pséma ki alíthia na bi
Niótho san mikrós archángelos pu épese
éna vrádi me pansélino sti stégi su
Píre o agéras ta fterá mu ke ta skórpise
Ki émina deménos páno st’ áspro to sentóni su
|
