|
Φταίει που καταλάβαινα από παιδί τα πάντα
Και που δεν συμβιβάστηκα ποτέ μου για κανένα
Φταίει που δεν πουλήθηκα γι’ αργύρια τριάντα
Και άλλα πολλά που πέταξα για να κρατήσω εμένα
Φταίει που δεν ξοδεύτηκα για όσα και αν μου τάξαν
Κι αν η ζωή με πέταξε σε λάθος διαδρομή
Όσες πληγές επάνω μου και να καταστάλαξαν
Σαν παλικάρι πάλευα στην πρώτη την γραμμή
Στης Χαλιμάς τα παραμύθια κρίμα για εσάς που δεν χωράμε
Κρίμα που έχουμε δυο φίλους να μιλάμε
Σκλάβοι και δούλοι που δεν είμαστε λυπάμαι
Και την ψυχούλα μας για εσάς που δεν πουλάμε
Φταίει που εμείς τον έρωτα τον ψάχνουμε στους δρόμους
Και όχι σε ερμαφρόδιτες αέρινες πηγές
Φταίει που κουβαλήσαμε το Σ’ αγαπώ στους ώμους
Και δεν το αποτυπώσαμε σε ένα sms
Φταίει που περιμένουμε στην πόρτα της απέξω
Και αν αργήσει να φανεί την σπάμε στο λεπτό
Φταίει που έχω δικαίωμα για εμένα να διαλέξω
Και που δεν με ποτίζουνε με ηλεκτρικό ορό
|
Ftei pu katalávena apó pedí ta pánta
Ke pu den simvivástika poté mu gia kanéna
Ftei pu den pulíthika gi’ argiria triánta
Ke álla pollá pu pétaksa gia na kratíso eména
Ftei pu den ksodeftika gia ósa ke an mu táksan
Ki an i zoí me pétakse se láthos diadromí
Όses pligés epáno mu ke na katastálaksan
San palikári páleva stin próti tin grammí
Stis Chalimás ta paramíthia kríma gia esás pu den choráme
Kríma pu échume dio fílus na miláme
Sklávi ke duli pu den imaste lipáme
Ke tin psichula mas gia esás pu den puláme
Ftei pu emis ton érota ton psáchnume stus drómus
Ke óchi se ermafródites aérines pigés
Ftei pu kuvalísame to S’ agapó stus ómus
Ke den to apotipósame se éna sms
Ftei pu periménume stin pórta tis apékso
Ke an argísi na fani tin spáme sto leptó
Ftei pu écho dikeoma gia eména na dialékso
Ke pu den me potízune me ilektrikó oró
|
