Τις τρελές που `χω κάνει θυμάμαι και γελάω
σε μέρη που `χω πάει και δε θα ξαναπάω,
Αθήνα, Μαδρίτη ενοικιαζόμενο σπίτι
και οι τέσσερις τοίχοι ακόμα τους σπάω.
Μια σχέση που λείπει μα υπάρχουν οι φίλοι
και όταν ξεφεύγω μου ρίχνουν σκαμπίλι
και να `μαι εδώ στην ίδια ιδέα,
στην ίδια δουλειά που κρατάει ως αργά.
Έτσι οι μέρες περνούν,
τα χρόνια κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς.
Όλα πια μεταφράζονται σε αριθμούς
μα κάπου κρύβεται η αγάπη και εσύ την ακούς.
Ανοίγω παντζούρια να δω λίγο φως
αφού τόσα χρόνια ζούσα τυφλός.
Είχα τα λίγα, ζητούσα πολλά,
να βγάλω λεφτά με λίγη δουλειά.
Και τώρα στην κρίση χαθήκανε όλα,
τρώω τα χόρτα σαν να `ναι μπριζόλα
Ακούω την αγάπη, χορεύω σε πάρτι
και κάνω ταξίδια μόνο μέσα από το χάρτη.
Έτσι οι μέρες περνούν,
τα χρόνια κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς.
Όλα πια μεταφράζονται σε αριθμούς
μα κάπου κρύβεται η αγάπη και εσύ την ακούς.
|
Tis trelés pu `cho káni thimáme ke geláo
se méri pu `cho pái ke de tha ksanapáo,
Athína, Madríti enikiazómeno spíti
ke i tésseris tichi akóma tus spáo.
Mia schési pu lipi ma ipárchun i fíli
ke ótan ksefevgo mu ríchnun skabíli
ke na `me edó stin ídia idéa,
stin ídia duliá pu kratái os argá.
Έtsi i méres pernun,
ta chrónia kiláne stus ídius rithmus.
Όla pia metafrázonte se arithmus
ma kápu krívete i agápi ke esí tin akus.
Anigo pantzuria na do lígo fos
afu tósa chrónia zusa tiflós.
Icha ta líga, zitusa pollá,
na vgálo leftá me lígi duliá.
Ke tóra stin krísi chathíkane óla,
tróo ta chórta san na `ne brizóla
Akuo tin agápi, chorevo se párti
ke káno taksídia móno mésa apó to chárti.
Έtsi i méres pernun,
ta chrónia kiláne stus ídius rithmus.
Όla pia metafrázonte se arithmus
ma kápu krívete i agápi ke esí tin akus.
|