Την ώρα που σου δίνομαι
με όλη μου την ύπαρξη και όλη την ψυχή μου
την πιο όμορφη ανθρώπινη στιγμή μου.
Την ώρα που στα χέρια σου
τον εαυτό μου χάνω ας ήταν πεθάνω.
Έτσι σαν τώρα, μια τέτοια ώρα
αν σταματούσε η καρδιά μου να χτυπάει
θα πει πως κι ο θεός με αγαπάει.
Έτσι σαν τώρα, μια τέτοια ώρα.
Την ώρα που τα χείλη μας
με τη αγάπη σμίγουν και γίνεσαι δική μου.
την πιο όμορφη ανθρώπινη στιγμή μου.
Την ώρα που απ’ τα μάτια μου
το φως του ήλιου χάνω ας ήταν να πεθάνω.
Έτσι σαν τώρα, μια τέτοια ώρα
αν σταματούσε η καρδιά μου να χτυπάει
θα πει πως κι ο θεός με αγαπάει.
Έτσι σαν τώρα, μια τέτοια ώρα.
|
Tin óra pu su dínome
me óli mu tin íparksi ke óli tin psichí mu
tin pio ómorfi anthrópini stigmí mu.
Tin óra pu sta chéria su
ton eaftó mu cháno as ítan petháno.
Έtsi san tóra, mia tétia óra
an stamatuse i kardiá mu na chtipái
tha pi pos ki o theós me agapái.
Έtsi san tóra, mia tétia óra.
Tin óra pu ta chili mas
me ti agápi smígun ke ginese dikí mu.
tin pio ómorfi anthrópini stigmí mu.
Tin óra pu ap’ ta mátia mu
to fos tu íliu cháno as ítan na petháno.
Έtsi san tóra, mia tétia óra
an stamatuse i kardiá mu na chtipái
tha pi pos ki o theós me agapái.
Έtsi san tóra, mia tétia óra.
|