|
Νόμιζα μπορώ ν’ αντέξω,
μα κουράγιο πού να κλέψω
έγινα σκιά σου όπου πας
Έκανα ένα λάθος μόνο
που δε βρήκα άλλο τρόπο
για να δω στ’ αλήθεια αν μ’ αγαπάς
Σ’ αγαπώ, πως να ζω χωρίς εσένα, πες μου πώς
πώς περνάει και τούτη η μέρα πώς
Σ’ αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ’ αγαπώ
Νόμιζα πως θα γυρίσεις,
πως θα ‘ρχόσουν να ζητήσεις
λίγη απ’ τη χαμένη σου χαρά
Ήταν λάθος να σε διώξω,
τώρα πια το νιώθω πόσο
πλήγωσα μια ευαίσθητη καρδιά
Σ’ αγαπώ, πως να ζω χωρίς εσένα, πες μου πώς
πως περνάει και τούτη η μέρα πως
Σ’ αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ’ αγαπώ
Έκανα ένα λάθος μόνο,
πλήρωσα να είμαι μόνος
έλα κοίτα πόση μοναξιά
Ποιος να το πιστέψει αλήθεια,
πως αυτή η πληγή στα στήθια
θα `ναι απ’ τη δική σου μαχαιριά
Σ’ αγαπώ, πώς να ζω χωρίς εσένα, πες μου πως
πως περνάει και τούτη η μέρα πως
Σ’ αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ’ αγαπώ
|
Nómiza boró n’ antékso,
ma kurágio pu na klépso
égina skiá su ópu pas
Έkana éna láthos móno
pu de vríka állo trópo
gia na do st’ alíthia an m’ agapás
S’ agapó, pos na zo chorís eséna, pes mu pós
pós pernái ke tuti i méra pós
S’ agapó, na thimáse pos ipárcho, ma de zo
pánta se thimáme, s’ agapó
Nómiza pos tha girísis,
pos tha ‘rchósun na zitísis
lígi ap’ ti chaméni su chará
Ήtan láthos na se diókso,
tóra pia to niótho póso
plígosa mia evesthiti kardiá
S’ agapó, pos na zo chorís eséna, pes mu pós
pos pernái ke tuti i méra pos
S’ agapó, na thimáse pos ipárcho, ma de zo
pánta se thimáme, s’ agapó
Έkana éna láthos móno,
plírosa na ime mónos
éla kita pósi monaksiá
Pios na to pistépsi alíthia,
pos aftí i pligí sta stíthia
tha `ne ap’ ti dikí su macheriá
S’ agapó, pós na zo chorís eséna, pes mu pos
pos pernái ke tuti i méra pos
S’ agapó, na thimáse pos ipárcho, ma de zo
pánta se thimáme, s’ agapó
|
