|
Όταν ακούω του κορμιού σου το ηχείο
χάνεται ξαφνικά του χρόνου η ροή
είσαι κυκλώνας μες τον άχαρό μου βίο
καληνύχτα μωρό μου κι ας είναι πρωί
Μα πάλι άργησες κι η ώρα πάει δύο
μες το τηλέφωνο μπερδεύονται οι γραμμές
και το σεντόνι μου βουλιάζει μες το κρύο
στενά τα όρια θα βάλλω τις φωνές
Το πήρα απόφαση θα μείνω μόνη απόψε
άκου η νύχτα βγάζει αναστεναγμούς
σα θείο όνειρο έλα εσύ και κόψε
της μοναξιάς μου τους γόρδιους δεσμούς
|
Όtan akuo tu kormiu su to ichio
chánete ksafniká tu chrónu i roí
ise kiklónas mes ton ácharó mu vío
kaliníchta moró mu ki as ine pri
Ma páli árgises ki i óra pái dío
mes to tiléfono berdevonte i grammés
ke to sentóni mu vuliázi mes to krío
stená ta ória tha vállo tis fonés
To píra apófasi tha mino móni apópse
áku i níchta vgázi anastenagmus
sa thio óniro éla esí ke kópse
tis monaksiás mu tus górdius desmus
|
