Είδα στ’ όνειρό μου κήπο μυστικό
κι άκουσα κλαρίνο πέρα απ’ το βουνό
φύσηξε αεράκι καλοκαιρινό
μέθυσαν οι φίλοι, μέθυσα κι εγώ.
Σήκω ψυχή μου σήκω χόρεψε
τον πρώτο σου χορό.
Μέσα στα βήματά σου χώρεσε
καινούργιο και παλιό
σ’ ένα ρυθμό.
Άναψε ο χορός στην πόλη πυρκαγιά
πάνω στις ταράτσες μέσα στα στενά.
Ξύπνησα με γέλια και ξεφωνητά
κι είχαν από πάνω πάρτυ τα παιδιά.
Σήκω ψυχή μου σήκω χόρεψε
τον πρώτο σου χορό.
Μέσα στα βήματά σου χώρεσε
καινούργιο και παλιό
σ’ ένα ρυθμό.
Νύχτα με φεγγάρι πέρα στα νησιά
μες στο πανηγύρι σ’ είχα αγκαλιά
κι είδα τη ζωή μου όλη ξαφνικά
φωταγωγημένη μπρος μου να περνά.
Σήκω ψυχή μου σήκω χόρεψε
τον πρώτο σου χορό.
Μέσα στα βήματά σου χώρεσε
καινούργιο και παλιό
σ’ ένα ρυθμό.
|
Ida st’ óniró mu kípo mistikó
ki ákusa klaríno péra ap’ to vunó
físikse aeráki kalokerinó
méthisan i fíli, méthisa ki egó.
Síko psichí mu síko chórepse
ton próto su choró.
Mésa sta vímatá su chórese
kenurgio ke palió
s’ éna rithmó.
Άnapse o chorós stin póli pirkagiá
páno stis tarátses mésa sta stená.
Ksípnisa me gélia ke ksefonitá
ki ichan apó páno párti ta pediá.
Síko psichí mu síko chórepse
ton próto su choró.
Mésa sta vímatá su chórese
kenurgio ke palió
s’ éna rithmó.
Níchta me fengári péra sta nisiá
mes sto panigiri s’ icha agkaliá
ki ida ti zoí mu óli ksafniká
fotagogiméni bros mu na perná.
Síko psichí mu síko chórepse
ton próto su choró.
Mésa sta vímatá su chórese
kenurgio ke palió
s’ éna rithmó.
|