Περνάς τις ώρες στον καθρέφτη σου μπροστά
μες στις ανταύγειες να προβάρεις τη ζωή σου,
και κλειδωμένη να γυρεύεις τη χαρά
σ’ ένα δωμάτιο που πήρε την ψυχή σου…
Ο ραγισμένος σου καθρέφτης είν’ ο ψεύτης
με μιαν εικόνα λέει λόγια του χαμού,
ο ραγισμένος σου καθρέφτης είν’ ο κλέφτης
και η μορφή σου χρόνια τώρα είν’ αλλού…
Περνάς τις ώρες στον καθρέφτη σου μπροστά
να σχεδιάζεις μια πληγή στο πρόσωπό σου,
σ’ αυτό το πρόσωπο που ξέρει να γερνά
με ένα βλέμμα που δεν είναι πια δικό σου…
|
Pernás tis óres ston kathréfti su brostá
mes stis antavgies na prováris ti zoí su,
ke klidoméni na girevis ti chará
s’ éna domátio pu píre tin psichí su…
O ragisménos su kathréftis in’ o pseftis
me mian ikóna léi lógia tu chamu,
o ragisménos su kathréftis in’ o kléftis
ke i morfí su chrónia tóra in’ allu…
Pernás tis óres ston kathréfti su brostá
na schediázis mia pligí sto prósopó su,
s’ aftó to prósopo pu kséri na gerná
me éna vlémma pu den ine pia dikó su…
|