|
Σε δείχνω με το δάχτυλο,
είσαι το πιο όμορφο κουμάσι μωρό μου
είσαι το ξέρω κουφάλα
μα έχεις τόση ομορφιά.
Απάνω στα τριάντα δυο συνάντησα κι εγώ τον θάνατο
μα το κρατάω μυστικό πως μ’ έδιωξε κι αυτός γι’ αδιάβαστο
Μια απόφαση χρειάζεσαι και μην πολύ παραμυθιάζεσαι
όλα στον κόσμο ψεύτικα, ακόμη και που σ’ ερωτεύτηκα.
Αυτά που κάνω τώρα, αυτά που κάνω τώρα,
είναι σαν να μου τρώνε την καρδιά
γι’ αυτό χοντρέ προχώρα, μας πήρε η κατηφόρα
ανέβα ν’ ανταμώσουμε ξανά
Δε θέλω άνθρωπο να δω, aller- retour ζωής ταξίδια θανάτου
άγγελος είμαι του κόσμου, την έχω κάνει τη ζημιά.
Ο σάλιαγκας κι ο μάλιαγκας για ένα χαζό καβούκι μάλωσαν.
Να βγει το μέσα έξω σας και άσε εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν.
Λαμπόγυαλο τα κάνατε, τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε,
γκρεμίστε τα τρελάδικα και κάντε τα χοροπηδάδικα.
Το καλοκαίρι με παλτό και το χειμώνα μου γυρίζεις τσιτσίδι
και όλο να φύγεις σε σπρώχνω, μα μ’ έχεις πάρει από κοντά.
Αρρώστια μου σε αγαπώ και ας με βρίσκεις παρακατιανό,
μπορεί και να την ψώνισα, τι φταίω που δεν αυτοκτόνησα;
Αντίστροφα κι ανάλογα τα λογικά και τα παράλογα
ας μου `λεγες ν’ αραίωνα, δεν ζούμε πλέον στο μεσαίωνα
|
Se dichno me to dáchtilo,
ise to pio ómorfo kumási moró mu
ise to kséro kufála
ma échis tósi omorfiá.
Apáno sta triánta dio sinántisa ki egó ton thánato
ma to kratáo mistikó pos m’ édiokse ki aftós gi’ adiávasto
Mia apófasi chriázese ke min polí paramithiázese
óla ston kósmo pseftika, akómi ke pu s’ eroteftika.
Aftá pu káno tóra, aftá pu káno tóra,
ine san na mu tróne tin kardiá
gi’ aftó chontré prochóra, mas píre i katifóra
anéva n’ antamósume ksaná
De thélo ánthropo na do, aller- retour zoís taksídia thanátu
ángelos ime tu kósmu, tin écho káni ti zimiá.
O sáliagkas ki o máliagkas gia éna chazó kavuki málosan.
Na vgi to mésa ékso sas ke áse eména me ksanabaglárosan.
Labógialo ta kánate, ti dólia ti zoí ksekánate,
gkremíste ta treládika ke kánte ta choropidádika.
To kalokeri me paltó ke to chimóna mu girízis tsitsídi
ke ólo na fígis se spróchno, ma m’ échis pári apó kontá.
Arróstia mu se agapó ke as me vrískis parakatianó,
bori ke na tin psónisa, ti fteo pu den aftoktónisa;
Antístrofa ki análoga ta logiká ke ta paráloga
as mu `leges n’ areona, den zume pléon sto meseona
|
